م ن هر روز با این باور چشم به جهان می گشایم که  تأیید  مرا کسی مفت به چنگ نمی آورد . سرسختانه ایمان دارم که خداوند چیزی بی مصرف نیافریده است  پس هسته ی بنیادین ما درست است – اما این بدان معنا نیست که کامل هستیم و جایی برای رشد و بهسازی خود نداریم.

اینرا  برگزیده ام  که درباره خود احساس خوبی داشته باشم. بدینگونه بیشتر آماده یادگیری هستم. اگر مردم از کارم انتقاد کنند یا بازخوردی منفی دریافت
کنم ، آنرا به  بد  بودن خود تفسیر نمی کنم. با ایمان به ارزشمندی خودم ، به آنان گوش فرا می دهم و دیدگاهها و بازخورد رسیده از ایشان را با حالتی غیر تدافعی می شنوم – باشد که در آن چیزی برای آموختن بیابم.

نورمن وینست پیل ( Norman Vincent Peale) به من آموخته است که همواره می توان در مورد خود دو احساس را برگزید : خوشبختی و شوربختی . چرا باید کسی دومی را برگزیند ؟

برگرفته از کتاب مدیریت بر قلبها

نویسنده : کن بلانچارد

مترجم : دکتر عبدالرضا رضایی نژاد

توکلی

نوشته شده توسط : گروه نرگس

نظرات دیگران [ نظر]